- ὀρθωτήρ
- ὀρθωτήρ1 preserver οὕτω δ' Ἱέρωνι θεὸς ὀρθωτὴρ πέλοι (“bezieht sich auf die Krankheit des Königs,” Schr.) P. 1.56
Lexicon to Pindar. William J.. 2010.
ὀρθωτήρ
Look at other dictionaries:
ὀρθωτήρ — one who sets masc nom sg … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)
κεφαλορθωτήρας — ο κεφαλόδεσμος*. [ΕΤΥΜΟΛ. < κεφαλ(ο) * + ορθωτήρας < ορθωτήρ < ὀρθῶ «σηκώνω»] … Dictionary of Greek
ορθωτήρας — ο (Α ὀρθωτήρ, ῆρος) νεοελλ. 1. κάθε μέσο με το οποίο ανορθώνεται, ανυψώνεται κάτι 2. φρ. «ορθωτήρες μύες τριχών» μύες από λείες μυϊκές ίνες οι οποίοι όταν συσπώνται ανορθώνουν τις τρίχες αρχ. αυτός που διευθύνει ή που εκτελεί κάτι με επιτυχία.… … Dictionary of Greek
